Uyku ile serüvenimiz o kadar uzun, zorlu ve yorucu olmasına rağmen bazen o günleri hiç ben yaşamamışım gibi hissediyorum. Uykunun ne demek olduğunu unutmuştuk neyse ki Remziye hanım ile tekrar hatırlayabildik.
Kolik ve laktoz intoleransı olan bir bebekti kızım sallamaya mecburdum ve sallanmadan asla uyumuyordu. Omzumda şarkı ile uyuttum, kucağımda salladım, ayağımda salladım ve uyuduğunda hiç bırakmadım ama ne yaptıysam tam anlamıyla uyuyamadı kızım.
Gündüz kısa uykular gece her yarım saatte bazen 20 dk da uyanmalar bir türlü bitmedi. Aç mı acaba sancılanıyor mu acaba soruları da hiç bitmedi. Son zamanlar da ayağımda sallasam bile ağlayarak zor uyuyordu. Uykusuzluğun getirdiği huzursuzluk ve iştahsızlık da ayrı bir sorundu. Bende hep yorgun ve gergindim bu yüzden.
Bebeğimin uykusundan önce hata yapıp diğer yöntemlerle uyku eğitimini denedim ama kızımın ağlamasına bende ağlayarak sadece 1 saat dayanabildim.
Ama Remziye hanıma yürekten teşekkür ediyorum, kızım neredeyse hiç ağlamadan yatağında uyumaya alıştı. Ve bu sırada hem diş çıkardık hem de büyüme atağı geçirdik.
Şimdi yapmam gereken tek şey kızımın uykularını düzenli takip etmek sonrasında zaten kızım yatağına koyunca kendi uyuyor. Bu sözü hep söylemek istemiştim ‘ ben bile yaptıysam her anne yapabilir’
Sabrınıza, şefkatinize ve her zaman ilk Alina yı düşündüğünüz için kalbinize çok teşekkür ederim İyi ki karşılaştık kızımın ilk öğretmeni oldunuz umarım bağımız hiç kopmaz.”
Burcu Demir